Podawany w świadectwach charakterystyki energetycznej oraz w charakterystykach energetycznych, wskaźnik zapotrzebowanie na energię końcową EK określa roczną ilość energii dla ogrzewania (ewentualnie chłodzenia), wentylacji i przygotowania ciepłej wody użytkowej w kWh odniesioną do 1 m2 powierzchni ogrzewanej (nie mylić z powierzchnią użytkową). Jest on obliczany dla standardowych warunków klimatycznych i standardowych warunków użytkowania. Jest miarą efektywności energetycznej budynku i jego techniki instalacyjnej. 
Zapotrzebowanie na energię końcową jest to ilość energii bilansowana na granicy budynku, która powinna być dostarczone do budynku z uwzględnieniem wszystkich strat, aby zapewnić utrzymanie obliczeniowej temperatury wewnętrznej, niezbędnej wentylacji i dostarczenie ciepłej wody użytkowej.