W zamkniętych i
całkowicie wypełnionych wodą porach lód naciska z ciśnieniem 25 MPa tj. z naciskiem 250 kG na 1
cm2. Z tego powodu nasiąkliwe a mokre materiały budowlane w większości nie wytrzymują
ujemnych temperatur, bowiem zamarzająca woda przekształcając się w lód rozsadza ich strukturę. Tylko
materiały nienasiąkliwe są odporne na działanie lodu.
Największe
spustoszenia w nasiąkliwych materiałach budowlanych powstają w okresie wiosennym, bowiem w tym
czasie występuje częste „przechodzenie” temperatury przez 0 oC. W nocy występuje
temperatura ujemna i cząstki lodu rozsadzają pory materiału (powstają pęknięcia i rysy), zaś w dzień
podczas działania temperatury dodatniej lód topi się, a woda wnika w rysy coraz głębiej. Podczas
kolejnej nocy woda zamarza, a lód rozsadza kolejne strefy w materiale. Działające przy tym siły
odpychają od podłoża i w rezultacie, skrajne warstwy materiału są odrywane od reszty (tynk od
ściany, farba od podłoża, skrajne warstwy betonu od masywu, górne warstwy asfaltu od podłoża itd.).