W zamkniętych i całkowicie wypełnionych wodą porach lód naciska z ciśnieniem 25 MPa tj. z naciskiem 250 kG na 1 cm². Z tego powodu nasiąkliwe a mokre materiały budowlane w większości nie wytrzymują ujemnych temperatur, bowiem zamarzająca woda przekształcając się w lód rozsadza ich strukturę. Tylko materiały nienasiąkliwe są odporne na działanie lodu.

Największe spustoszenia w nasiąkliwych materiałach budowlanych powstają w okresie wiosennym, bowiem w tym czasie występuje częste „przechodzenie” temperatury przez 0 ^oC. W nocy występuje temperatura ujemna i cząstki lodu rozsadzają pory materiału (powstają pęknięcia i rysy), zaś w dzień podczas działania temperatury dodatniej lód topi się, a woda wnika w rysy coraz głębiej. Podczas kolejnej nocy woda zamarza, a lód rozsadza kolejne strefy w materiale. Działające przy tym siły odpychają od podłoża i w rezultacie, skrajne warstwy materiału są odrywane od reszty (tynk od ściany, farba od podłoża, skrajne warstwy betonu od masywu, górne warstwy asfaltu od podłoża itd.).