W pierwszej wersji Prawa Budowlanego w roku 1928 postawiono wymaganie co do jakości robót budowlanych jedynie kierownikowi robót. Napisano, że ma się on stosować do obowiązujących przepisów oraz „ogólnie uznanych zasad sztuki budowlanej”. 
Co ciekawe, to nie postawiono żadnych wymagań projektantowi, kierownikowi budowy, majstrowi ani inspektorowi nadzoru. Zatem, podczas tworzenia budynków, najważniejszą osobą był kierownik robót. 
Projektant sporządzał projekt, kierownik budowy kierował administracyjnie budową, zaś inspektor nadzoru dbał o interes inwestora, ale głównie dowodzącym na budowie był kierownik robót. On odpowiadał za przestrzeganie zasad sztuki budowlanej.