porady budowlane

Bresland

temat nr 308-830

czytano 376 razy

Dziwne wyniki modelowania cieplno-wilgotnościowego dachu

Próbuję od jakiegoś czasu znaleźć rozwiązanie wygłuszenia połaci dachowej, którą projektant przewidział jako ocieploną nakrokwiowo płytami PIR (rdzeń z poliizocyjanuratu, okładziny z kilku warstw polimerów oraz folii aluminiowej).

Pierwszy problem jaki napotkałem to brak dokładnych danych odnośnie Sd oraz μ. W kartach technicznych podają dla rdzenia μ=50-100, natomiast brak jest danych o Sd dla okładzin. Kontaktując się telefonicznie z technikiem producenta usłyszałem, że dla okładzin mogę przyjąć Sd>1000, a konkretnie do obliczeń mogę wstawić wartość nawet 1500 (zakładam, że nie podaje się tej wartości w innych jednostkach niż [m]). Czy to możliwe, aby cienka folia aluminiowa w połączeniu z nieznanymi mi polimerami mogła mieć aż tak wysokie Sd?

Drugi problem jaki napotkałem, to dziwne skoki wilgotności na wykresach obrazujących zawartość wilgoci w materiale izolacyjnym - są one tak nienaturalne, że mam wrażenie, że coś jest nie tak z procesem obliczeniowym.

Przegroda wygląda następująco:
- membrana (warstwa techniczna zastępująca dachówkę, przyjęta tylko w modelu obliczeniowym)
- szczelina wentylowana powietrzem zewnętrznym 30 mm (wymiana 1/h)
- membrana Sd=0,005-0,02 1mm
- paroizolacja (okładzina płyty PIR) Sd=1500[m] 1mm
- rdzeń PIR ‎μ=43-72 (przypadek 1) μ=29,9-51,5 (przypadek 2) 140mm
- paroizolacja (okładzina płyty PIR) Sd=1500[m] 1mm
- deskowanie - drewno miękkie 30mm
- Wełna mineralna 200mm
- pustka powietrzna niewentylowana (przestrzeń na ruszt pod GK) 30mm
- płyta GK 12,5mm

Przegrodę przyjęto jako poziomą (niestety w darmowej wersji programu nie da się ustawić kąta nachylenia innego niż 0 i 90 st.). Pominięto obciążenie deszczem, absorpcję deszczu, absorpcję promieniowania długofalowego i krótkofalowego, wpływ promieniowania. Przyjęto wartość standardową wsp. odbicia krótkofalowego promieniowania gruntu. Opór cieplny pow. zew. i wew. pozostawiono domyślny (0,0526 oraz 0,125 [m2K/W]). Warunki początkowe zawartości wilgoci - stała wartość w przegrodzie (wilg. wzgl. 0,9 temp. pocz. 20st. C) Opcje obliczeń numerycznych - tylko transport ciepła i wilgoci. Klimat zew. Warszawa. Klimat wew. ISO 13788 (domyślny - bez modyfikacji)

Dane wilgotnościowe po obliczeniach przedstawiam na poniższych rys. (PIR jest jedyną warstwą, gdzie kondensująca wilgoć kumuluje się z biegiem lat). Rozpatrywano dwa identyczne przypadki różniące się jedynie doborem PIR z dostępnej bazy materiałowej.

Czy tak faktycznie mogą wyglądać wyniki dla przypadku 1?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Jerzy Bogdan Zembrowski

2018-11-29

Wszędzie przestrzegam, że analizy cieplno-wilgotnościowe może wykonywać wyłącznie specjalista fizyki budowli, ponieważ podstawą uzyskania właściwych wyników są:

Poprawne zakodowanie danych fizycznych i geometrycznych.
Poprawna interpretacja uzyskiwanych wyników obliczeń.

Jeśli choć jeden z tych warunków nie jest spełniony, wynik analizy jest nic nie wart, a co gorsza, wprowadza w błąd i może prowadzić do poważnych problemów wynikających z niezgodności uzyskiwanymi w rzeczywistości.

Tak właśnie mamy w tym przypadku. Program potulnie liczy co mu podano, a podano błędne dane. Nie wolno do analiz wprowadzać danych "na Bolka oko". Nie jest bez znaczenia opór dyfuzji wobec pary wodnej Sd o wartości 1000 m czy 1500 m. Należy żądać od producenta wyników badań w tym zakresie albo przynajmniej podania grubości folii aluminiowej. Przykładowo, folia aluminiowa grubości 0,1 mm uzyskuje wsp. μ ok. 450000, co daje zaledwie Sd = 45 m, natomiast folia grubości 0,2 mm uzyskuje μ ok. 1130000, co daje Sd = 226 m. Zatem owe 1000 m czy 1500 m musi mieć podstawę z badań, a nie z szacowania. Jeśli ktoś tak podchodzi do dyfuzji pary, to oznacza że nie ma zielonego o niej pojęcia.

Co to znaczy, że …

to tylko część treści

pełna zawartość bezpłatna dla nabywców w serwisie BDB książki
"SEKRETY TWORZENIA MUROWANYCH DOMÓW BEZ BŁĘDÓW"

zaloguj się

przykładowe porady ogólnodostępne