porady budowlane

Janusz J

temat nr 308-2606

czytano 3199 razy

Ocieplenie dachu skośnego wełną, celulozą czy pianką?

Jako projektant mam obowiązek w sposób świadomy dobrać możliwie najlepsze rozwiązanie projektowe, a w przypadku dachów skośnych wybór materiałów termoizolacyjnych jest spory, zmiennych które należy uwzględnić jeszcze więcej, a marketing robi pranie mózgu nie tylko inwestorom, ale mi również. Jestem też kierownikiem budowy.
Uważam, że ma Pan rację, że konieczna jest dokładna analiza aby dobrać prawidłowe rozwiązanie, ale na podstawie doświadczenia można stwierdzić, że pewne rozwiązania sprawdzają się lepiej inne gorzej i w analizie dobrać grubości czy opory sd dla założonego rozwiązania.
Odrzucam izolację dachu skośnego celulozą (materiał organiczny, impregnowany solami boru), które w małych stężeniach nie są szkodliwe, ale informacji dotyczących szkodliwości dla długotrwałego przebywania w małym stężeniu nie otrzymałem.
Odrzucam też obiecująco wyglądającą wełnę drzewną w płytach (materiał o dobrej gęstości, ale organiczny a o zabezpieczeniu przed korozją biologiczną handlowiec nie wiedział nic, więc nie wiem czy w ogóle jest zabezpieczany).
Zastanawia mnie też skuteczność impregnacji celulozy w czasie - czy po 20 latach impregnacja jest tak skuteczna jak w momencie instalacji?
Została mi wełna mineralna i piana PUR
Teoretycznie najlepszym wyborem jest wełna mineralna, bo zastosowana w setkach tysięcy m2 dachów na całym świecie - tylko w większości przypadków z którymi się zetknąłem zastosowana całkowicie źle. Czy jako projektant mogę brać pod uwagę materiał, który jak wynika z mojego doświadczenia jest montowany przez pracowników bez wyobraźni? A czy jako kierownik budowy mam polecić inwestorowi materiał, który albo będzie zastosowany z poważnymi błędami, albo będę musiał najpierw wyedukować inwestora a potem wykonawcę jak prawidłowo mają to zrobić, a na końcu i tak wykonawca zrobi po swojemu - bo wszędzie tak robi i jest dobrze. Doskonale Pan wie, jak trudno przekonać wykonawców do prawidłowych (pracochłonnych) rozwiązań.
Na naszym rynku mamy jeszcze pianę PUR stosowana natryskowo na budowie. Porównałem na tyle na ile potrafię pianę PUR otwarto komórkową z wełną mineralną i wygląda to mnie obiecująco dla piany. Nie znalazłem żadnego potwierdzenia mitów krążących wśród wykonawców dotyczących np. gnicia dachu z pianą PUR. Moim zdaniem pod względem np. gnicia dachu piana jest tak samo niebezpieczna jak wełna - tzn. odpowiedzialne jest błędne wykonawstwo a nie materiał sam w sobie.
Porównując wełna vs piana mamy szereg parametrów, ale do inwestora przemawia lambda
i tak dla wełny deklarowane wartości zaczynają się od 0,032 ale i tak należy brać pod uwagę wsp. obliczeniowy. Dla piany PUR jest na rynku produkt gdzie lambda deklarowana wynosi 0,033-0,036 (tak podaje producent w karcie technicznej, sprzedawcy podają wartość niższą co budzi moje duże wątpliwości) ale generalnie deklarowane wartości dla piany PUR są w granicach 0,038 - 0,039 w zależności od produktu (ze względu na strukturę komórkową podobną do styropianu lambdę obliczeniową przyjmuję jak dla styropianu - możliwe, że błędnie). Drugi parametr to mi, dla wełny mi=1,3 dla piany PUR mi= od 2 do 5 (w zależności od producenta). Wartości mi i lambda dla wełny i piany mamy porównywalne z tym, że mi piany jest korzystniejsze? Marketing wełny podkreśla jej wysoką paro przepuszczalność - zastanawiam się czy to nie jest przypadkiem wada? Przegrody projektujemy tak, aby obniżyć ciśnienie pary wodnej w miejscu gdzie może nastąpić jej skroplenie (im mniejsze ciśnienie pary tym mniejsze ryzyko skroplenia). I tak mam do wyboru wełnę mineralną gdzie lambda obliczeniowa jest gorsza niż piany PUR i gdzie mi jest mniej korzystne niż piany (tak myślę ale pewności nie mam). Wydaje się, że piana jako tako jest materiałem lepszym (pomijając na ten moment montaż).
Wełna vs Piana w dachu:
Staram się, przekonać inwestora, że pełne deskowanie dachu jest zbędne, a wręcz szkodliwe (potem przychodzi dekarz i ani się obejrzę deski i papa lądują na dachu - bo projektant i kierownik budowy książek się naczytał i się mądrzy a dekarz przecież setki dachów zbudował to wie. Ale o ile inwestor mnie posłucha i wstępne krycie wykonane będzie membraną wysoko paroprzepuszczalną to nie widzę większych problemów wykonawczych związanych z izolacją wełną (wymagana jest jedynie staranność z którą niestety bywa różnie), w przypadku izolacji pianą wszystko zależy od aplikatora (można tak ułożyć pianę aby nie nastąpiło wybrzuszenie membrany w górę, ale jest to dość duże utrudnienie dla aplikatora, a dyletant nawet nie pomyśli, że trzeba tak zrobić aby nie wypchnąć membrany w górę). W tym wypadku projektuję kontrłaty wysokości 4cm (dla dachów 35-45 stopni), ale ten wymóg często na budowach nie jest spełniony (bo dekarz wie lepiej a kierownik budowy to jakiś kosmita co wymyśla dziwne teorie).

W przypadku wstępnego krycia deską + papa wymogi wykonawcze są takie same dla wełny i piany (konieczna szczelina wentylacyjna wykonana membraną montowaną pod deskowaniem z odpowiednimi wlotami i wylotem powietrza). Jestem zdecydowanym wrogiem tego rozwiązania ponieważ jest ono wykonawczo trudne, a wymogi są często lekceważone przez wykonawców (w praktyce wentylacja po prostu nie działa wcale lub nie działa prawidłowo). W przypadku gdy inwestor chce np. ze względów akustycznych wykonać pełne deskowanie wymagam, aby zamiast papy na deskach pojawiła się membrana sd<3. (nawet jeżeli chce tymczasowo przykryć dach papą, to przed montażem dachówki wymagam demontażu papy i montażu membrany. Wtedy nawet jeśli wentylacja pod deskami nie działa prawidłowo część wilgoci wydostanie się przez deskowanie i membranę (taki zawór bezpieczeństwa) Dodatkowa korzyść z membrany na deskowaniu pojawia się w przypadku awarii wstępnego krycia lub niedokładnego wykonania (jeżeli wstępne krycie nie będzie 100% szczelne i wilgoć dostanie się pod papę mamy poważne kłopoty, jeżeli nieszczelność nie jest duża to przez membranę wilgoć odparuje. W przypadku pełnego deskowania wykonawcy piany nakładają izolację bezpośrednio na deski przykryte papą co jest błędem, ale wnoszą, że nic z takim dachem się nie dzieje, wg. mnie jest to podejście niebezpieczne i niedopuszczalne (jest producent który uznaje to rozwiązanie za prawidłowe przy zastosowaniu paroizolacji sd>150 czyli na granicy paroszczelności. W wytycznych montażowych producentów piany jest rozwiązanie z natryskiem izolacji na deski - ale przykryte membraną sd<3 co wydaje się prawidłowe i takie rozwiązanie trafia do moich projektów.

Panie Jerzy, gdybym był tylko projektantem w moich projektach byłaby wełna mineralna, ale jako kierownik budowy sugeruję pianę na deskowaniu pokrytym membraną sd<3 (oczywiście paroizolacja i grubość piany jest dobierana z marginesem bezpieczeństwa). Wydaje mi się, że w tym układzie warstw lepiej wybrać pianę o wsp. mi bliżej 5 niż mi=2 i tak dobrać paroizolację i grubość piany aby uniknąć kondensacji pary.
Z projektowaniem wełny mam problem - bo w obliczeniach uznajemy materiał za jednorodny doskonale przylegający do elementów dachu (krokwi). Wykonawczo wygląda to całkowicie inaczej, a założenia projektowe mają być możliwie jak najbliższe temu co w praktyce wykonujemy czyli powinienem uwzględnić szczeliny powstałe w skutek cięcia i szczeliny powstałe na styku krokwi z wełną bo one powszechnie występują na budowie. Przesuwają nam punk rosy głęboko w izolację co jest bardzo niebezpieczne a uwzględnić tego w obliczeniach nie potrafię.

Proszę o odniesienie się do moich przemyśleń i wskazanie ewentualnych błędów.

Jerzy Bogdan Zembrowski

2023-03-20

Rozważania merytoryczne prowadzi Pan poprawnie i zasadnie. Jest to o tyle cenne i wartościowe, że czyni to Pan z punktu widzenia projektanta, co jest nie często spotykane u nas w kraju. Jeszcze mniej się widzi by takie rozważania prowadziła osoba sprawująca funkcję kierownika budowy. Oby takich osób było więcej. Także takie same życzenie kieruję wobec inwestorów, bo ci zostali kompletnie ogłupieni przez reklamy i portale pseudofachowe budowlane.

Kiedyś, kiedy chyba 40 lat temu powstawał Murator, sądziłem że to taka "Przyjaciółka" dla użytkowników i inwestorów domów. Na początku, pisano w formie "7 porad na każdy dzień" - czyli jak urządzać mieszkanie, jak prać, jak czyścić czy jak regenerować fugi w łazience. Potem, kiedy Murator szybko załapał, że nie na sprzedaży numerów się zarabia, lecz na reklamach, ruszyło lawinowe łowienie reklamodawców. Szybko doprowadzono do sytuacji, że Murator kojarzył się z milionami czytelników, a wtedy reklamodawcy sami pukali do drzwi redakcji, by się zareklamować. Wtedy sytuacja stała się kuriozalna, wręcz szokująca. Stale pojawiały się i pojawiają nadal artykuły głoszące hasła, że budowanie jest proste - wystarczy sięgnąć po reklamowane produkty i ... mamy wspaniały dom.

Doszło do sytuacji, że inwestorom projekt techniczny nie jest potrzebny, bo służy tylko uzyskaniu pozwolenia na budowę, a dalej to sami będ…

to tylko część treści

komentarzy: 2

pełna zawartość bezpłatna dla nabywców w serwisie BDB książki
"SEKRETY TWORZENIA MUROWANYCH DOMÓW BEZ BŁĘDÓW"

zaloguj się

przykładowe porady ogólnodostępne