Podczas licznych badań nad trwałością pap bitumicznych stwierdzono, iż ogromny i negatywny wpływ na trwałość pap ma występowanie zjawiska chemicznego wiązania się składników bitumu z pierwiastkami i związkami chemicznymi wchodzącymi w skład atmosfery oraz ulatnianie się do niej składników bitumu - na skutek działania promieni UV i wysokiej temperatury. Zjawiska te prowadzą do szybkiej sztywności bitumu oraz jego kruszenia się pod wpływem działania różnic temperatur, co prowadzi do wczesnej utraty wodoszczelności pap. Papy produkowane na bazie takiego bitumu mają niską nasiąkliwość (poniżej 1 %) oraz odporność na wysokie temperatury (do 70 oC).