dział 709
temat nr 009

Mech i glony na dachówce bitumicznej - jak walczyć?

Niemal każdy producent lub sprzedawca dachówek bitumicznych, w swoich materiałach reklamowych, podkreśla wiele walorów użytkowych, co jest prawdą. Jednakże zwykle się nie wspomina o atakowaniu dachówek przez mchy i porosty. Wprawdzie, nie jest to domena tylko tego rodzaju dachówek, bo każdy typ dachówki jest atakowany przez porosty, ale warto być świadomym, że podczas eksploatacji, konieczna jest konserwacja wszystkich typów dachówek - niestety.

Oto przykład. Dachówka zwykle zachowuje się nienagannie przez pierwsze 5-6 lat - dopóki na powierzchni występuje odczyn zasadowy lub na niej występują ślady rozpuszczalników stosowanych podczas produkcji. Potem, najpierw od strony północnej pojawiają się pierwsze ogniska glonów i mchów. Od południa tego objawu nie ma, gdyż promienie UV skutecznie niszczą zarodniki porostów. Mchy mają różne kolory: od szarego przez brązowy po intensywny zielony. Próby usuwania szczotką nie dają rezultatów, bo już po pierwszym deszczu latem, mchy pojawiają się znowu.

Takie zjawiska są normalne i dotyczą wszelkich dachówek - nie tylko bitumicznych. Od strony północnej na dachach najdłużej utrzymuje się wilgoć po nocy czy deszczach. Podczas dodatniej temperatury, w miejscach, gdzie gromadzi się kurz i pyłki z drzew i kwiatów, w otoczeniu wilgoci szybko rozwijają się grzyby, glony i mchy. Walka z tymi porostami jest prosta, chociaż uciążliwa.

dział 709
temat nr 008

Fatalne ocieplenie ścian parteru plebanii

dział 709
temat nr 007

Problemy z fundamentem zabytkowej plebanii

Piętrowy murowany budynek plebanii obok kościoła i klasztoru Dominikanów - zbudowa­nych w roku 1756 - uległ w ro­ku 1992 poważnemu pożarowi. Spaliło się piętro i dach. W latach 1993 - 1994 plebanię odbudowano, tj. wykonano nową więźbę dachową oraz wymurowano no­we ściany piętra. Niestety, odbudowa piętra nie została dopasowana do zabyt­kowego charakteru budynku - nie było to więc odtworzenie konstrukcji ścian pierwotnie ceglanych, a wręcz przeciwnie. Za namową lokalnego wykonawcy, zastosowano następujący układ warstw (licząc od wewnątrz): bloczki silikatowe grubości 25 cm, styropian FS-15 (obecnie EPS-70) gru­bości 8 cm, bloczki silikatowe grubości 12 cm. W roku 1998 z inicjatywy lokalnego wykonawcy budynek został dodatkowo ocieplony metodą lekką-mokrą - w części parterowej styropianem FS-15 grubości 6 cm, a w ościeżach okien styropianem grubości 3 cm. Ocieplenie ościeży powtórzono także i na piętrze, po czym ściany ple­banii pokryto akrylowym tynkiem cienkowarstwowym o strukturze kornika 2 mm. Fundament zbudowany był z polnego kamienia ciosanego z wtrąceniami z cegły ceramicznej ręcznie formowanej - murowanych na zaprawie wapiennej. Wykonawca wpadł na "genialny" pomysł, który zrealizowano, tj. fundament oklejono styropianem grubości 5-8 cm, który pokryto warstwą szpachlowaną i naniesiono akrylową wy­prawę mozaikową w kolorze ciemnobrązowym.

dział 709
temat nr 006

Błędnie wykonana samopoziomująca posadzka hali przemysłowej

Była sobie posadzka w hali produkcji lekkiej i magazynach o łącznej powierzchni ok. 700 m² wykonana z betonu, który w latach gomułkowskich obłożono płytkami klinkierowymi. Obecny inwestor powziął decyzję o wyremontowaniu posadzki, bo płytki stanowiły nierówną powierzchnię, po której niemiłosiernie kołysały się wózki z produktami. Miejscami płytki były wykruszone lub poodpadały, co tylko potęgowało negatywne odczucia. Zamiast zlecić wykonanie projektu remontu posadzki, inwestor w swojej naiwności zawierzył doświadczeniu i wiedzy wykonawcy.

dział 709
temat nr 005

Przydatna w praktyce wiedza z książki "Sekrety ..."

Oto jeden z pierwszych przykładów korzyści z wykorzystania mojej książki, która powędrowała od 1 czerwca 2017 roku „pod strzechy”. W tym przypadku do inwestora domu pod Wrocławiem.

dział 709
temat nr 004

Inwazja lodu na pływalni

Muszę przyznać, że rozwiązując różne problemy budowlane czasami trafiam na nie tylko nietypowe, ale i zagadkowe. Użytkownik pływalni miejskiej zwrócił się o pomoc w rozwiązaniu dziwnego problemu. Otóż, w ciągu kilku dni wiosny rynny i spusty dachowe zamieniły się w górę lodową. Oprócz zalegającego wszędzie lodu na dachu, do wnętrza budynku napływała woda zalewając ściany do tego stopnia, że przesiąkały cegły na całej grubości muru. Wcześniej takich objawów nie było, mimo iż pływalnia już działała kilka dobrych lat. Wezwani projektanci oraz wykonawca, bezradnie rozkładali ręce. Temat trafił do mnie jako ostatniej deski ratunku.

dział 709
temat nr 003

Dlaczego odpadły płytki z tarasu?

Pewien - z kilkuletnim już stażem - wykonawca tarasu wpadł w konflikt z właścicielem domu jednorodzinnego. Taras przykrywający pomieszczenie ogrzewane o wymiarach 4 x 10 m oraz werandę o wymiarach 2,5 x 2,5 m, został wykonany na monolitycznej płycie żelbetowej z nadlewką betonową nadającą spadek 1 do 2 %.

Bez projektu wykonano następujące „typowe” warstwy:

• Dwie warstwy papy bitumicznej. Wcześniej, w płycie stropowej i nadlewce zostały zakotwione słupki balustradowe z kwadratowych kształtowników stalowych walcowanych na zimno, które następnie pomalowano antykorozyjną farbą podkładową.
• Folia budowlana PE grubości 0,2 mm - jako oddzielenie od papy.
• Dwie warstwy styropianu XPS grubości 5 cm każda oraz jedną warstwę styropianu EPS-100  grubości 2 cm.
• Warstwa papy termozgrzewalnej.
• Warstwa dociskowa grubości 7-8 cm z betonu klasy C16/20 (B-20zbrojonego włóknem polipropylenowym 19 mm w dawce 1 kg/m³ betonu -jako zabezpieczenie przed rysami skurczowymi. W płycie dociskowej powtórzono spadek podłoża w kierunku odpływu wody opadowej do rynien. W środku tej płyty wykonano poprzeczne nacięcie tarczą diamentową na głębokość 1/2 jej grubości - traktując to jako  szczelina przeciwskurczowa. Podczas wylewania warstwy dociskowej, wzdłuż cokołu (na jej styku ze ścianą budynku) umieszczono taśmę grubości 6 mm z pianki PE. Tą samą taśmą oddzielono po obwodzie także styki płyty ze słupkami balustradowymi.

W związku z tym, że po 3 tygodniach od wylania warstwy dociskowej stwierdzono na całej powierzchni liczne i duże rysy skurczowe, wykonawca postanowił ją niezwłocznie zdemontować. Istnienie rys, uznał za skutek układania betonu w gorącym okresie (lipiec) i zbyt szybkie odparowanie wody. W rezultacie, nową warstwę dociskową ponownie wykonano, ale jesienią tego samego roku. Po odczekaniu ok. miesiąca, wykonawca przystąpił do ułożenia płytek gres o wymiarach 30 x 30 cm, które przyklejał bezpośrednio na betonową płytę dociskową za pomocą klasycznego kleju do płytek ceramicznych. Do spoinowania fug (także w pachwinie pomiędzy cokolikiem a płytą) zastosowano klasyczną masę mineralną do spoinowania ceramiki.

Na powierzchni czołowej tarasu szpeciły wszystkie warstwy, więc pokryto je masą szpachlową do ociepleń metodą BSO z jednoczesnym zbrojeniem siatką z włókna szklanego. Na to przyklejono płytki gres. Miało to także zastąpić obróbkę blacharską nadrynnową, bowiem płytki zakończono tuż nad rynnami.Płytkami wykończono także cokoły na ścianach na wysokość ok. 15 cm -przyklejając je bezpośrednio na tynk.

Wiosną następnego roku wystąpiły pierwsze objawy niepokojące inwestora i wykonawcę, zaś latem na przełomie czerwca i lipca, apogeum - polegające na:

- Odpadnięciu wszystkich płytek z czoła tarasu - na całym jego obwodzie.

- Pękaniu płytek na środku powierzchni tarasu prostopadle do dłuższego boku (w okolicy nacięcia przeciwskurczowego).

- Totalnym pękaniu fug między płytkami.

dział 709
temat nr 002

Dziwny dom na skraju Puszczy Białowieskiej

Pewien znany dziennikarz uparł się, by posiąść niewielki dom jednorodzinny znajdujący się nieopodal Białowieży. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie zagadkowa konstruk­cja tego domu, która niewątpliwie wzbudziła pewne obawy u niego, skoro doszedł do wniosku, abym i ja okiem inżyniera przyjrzał mu się bliżej.

dział 709
temat nr 001

Awaria ciepłowni parowej

W mojej działalności zawodowej w budownictwie - zaraz na początku pracy - trafił się przypadek szczególny, bo wymagający błyskawicznej reakcji.Było to przedostatniego dnia grudnia roku 1984, gdy pracowałem na Politechnice Białostockiej.